Strefa mroku - opowiadania

Niewielki tomik straszący mroczną okładką i zachęcający znanymi nazwiskami wypisanymi gotykiem.

Zaskakująco dobry zbiór z niewieloma słabymi punktami.

Ze zbiorami opowiadań, zwłaszcza wielu autorów, różnie bywa. Można trafić na zupełny knot, można odnaleźć perły. Zanim zalicytowałem na bazarku poradziłem się Sebastiana Sokołowskiego - po lekturze w pełni zgadzam się z Nim, że warto było.

Zbiorek, będący dodatkiem do pisma Click Fantasy, to dokonany przez redaktora Jacka Piekarę wybór opowiadań zgłębiających mrok ukryty w człowieku. Dostajemy grozę bez nadmiernej ekstremy, nie ma tu gore czy bizarro. Kilku bardzo znanych autorów, kilku nieco mniej.

Skąd więc moje wahanie? Pierwsze rzucające się w oczy nazwisko - Andrzej Sapkowski. Mam do niego lekki uraz po cyklu wiedźmińskim, pogłębiony niektórymi zachowaniami i wypowiedziami Autora. Z rezerwą podszedłem do otwierającego opowiadania "Złote popołudnie", będącego wariacją na temat Alicji w Krainie Czarów. Ciekawą, oryginalną, zabawną nawet - ale pobrzmiewającą echami buty piszącego. Drugim słabszym punktem zbioru okazało się dla mnie opowiadanie Grażyny Lasoń-Kochańskiej - zupełnie nie podeszło mi treściowo, chociaż pomysł nie był zupełnie zły; poza tym - mimo że krótkie - czytało się nieco żmudnie.

To w zasadzie wszystko, do czego mógłbym się przyczepić w tym zbiorze - bo pozostałe opowiadania iskrzą fantazją, grozą, wybuchają pomysłami.

Dukaj w "Gotyku" prawdziwie barokowym opisem przedstawia spisek i kabalistyczną legendę obleczoną w stal.

Kucharski przez tajemniczą figurkę pozwala uciemiężonej żonie walczyć o godność - bardzo duszny klimat opresji.

Pacyński - zmarły kilka lat po ukazaniu się tego zbioru - popkulturowo bawi i straszy opowieścią o Świętach. I tylko reniferów żal.

Piekara przenosi mordercę między wymiarami w alternatywne rzeczywistości, tylko czy znajdzie to, czego szuka?

Pilipiuk w krótkiej odsłonie pozwala Wędrowyczowi zmierzyć się ze Śmiercią

Rzymowski - wg mnie jedno z ciekawszych w zbiorze - bardzo plastycznie oddany klimat zapadłego amerykańskiego miasteczka, gdzie nigdy nic się nie dzieje... do czasu. Lawina zdarzeń, ale i zmian stosunków międzyludzkich sprawi, że tytułowy diabeł powie "dobranoc".

Studniarek - psychologiczne studium aktorstwa, dobry pomysł i przerażający finał

Ziemiański i czarownica, która zaopiekowała się przeklętym pechowcem - mój numer trzy w zbiorze. Nieco szalona historia budząca potworne moce.

Ziemkiewicz - mój numer dwa, bardzo mocny, śmieszno-straszny akcent zamykający zbiór. RAZ pisze ironicznie, w swoiście zgryźliwym tonie, wplata rzeczywiste wydarzenia i zjawiska, komentuje problemy społeczno-polityczne, tym razem podnosząc wykonanie do dość wysokiej instancji. Klątwy rzucane na niegodziwców są przecież sprawiedliwe, czyż nie? Po rozwinięciu problemu już tak nie do końca. I co do tego ma socjalistyczna redystrybucja środków? Na koniec świetny dialog z tytułowym akwizytorem - i prezesem.

Jeśli znajdziecie go na targu, bazarku, w antykwariacie czy bibliotece - warto sięgnąć po zbiór choćby dla tych trzech opowiadań.

Paweł Richert